TUĞBA&OĞUZHAN WEDDING

Bloguma bir ses edeyim etmişken birde kardeşciğimin düğününü yazayım dedim;)

Evet biliyorum iyi ettim^_^

Bir ayı geçti tabi düğün ama diğer kardeşimde de olduğu gibi düğün etkilerinden kurtulma sürem demek ki ortalama 1 ay falan:) acaba kendi düğün günümde nasıl olurum!

Tuğba'mı bildiğinizi düşünerekten başlayalım o halde...

Tuğba ile pek bir arada durmadık aslında benim 2 yıl Konya'da yaşamam benim gelip onun Çoruma gitmesi ki dahada gelmedi zaten:) sonra benim Kıbrıs olayım falan derken pek bir araya gelmedik. Tabi gelmedik ama kardeş kavramı başka, sizi konuşmadan bakışınızdan anlar sonra birlikte herkese saçma gelen olaylara gülebilirsiniz hatta bir ses tonundan bir yazdığı kelimeden iyi olup olmadığını anlarsınız... Daha bir çok şey. 

Bizimki de öyle bir şey işte hep derim evet herkesin kardeşi kendine kıymetli ama benim kardeşlerim bir başka değerli bir başka kıymetli her an şükür sebebim.
  Düğün fotoğrafları için özellikle Samsunu tercih ettiler ki bence çok mantıklı bir karar olmuş çünkü düğün gününde hem çiftler hem fotoğrafçılar stresin en üst seviyesinde yaşıyorlar:)
Düğün olayında bir gelinlik iki fotoğrafçı çok çok önemli benim için hani geride kalan her şey akışına bırakılabilir bence o zaman öyle düşünür müyüm bilmem ama:)
Fotoğraf çekimlerinde olmayı tabi ki çok çok isterdim ama kısmet değilmiş onun için fotoğrafçının çektiklerinden bir kaç kere sizlerle paylaşmakta bir sakınca göremedim :D

Esra diğer kız kardeşim evlenirken bu tam gelin alma olayı oluyor ya heh işte o an o kadar zor geçmişti ki hatırlıyorum ama düğün biterken çok zor olmamıştı benim için yani o  evden çıkarken yaşadığım hisler... belki yanında gittiğim içindi en azından bir kaç saatte olsa! ama Tuğba da tam tersi oldu aslında neden öyle olduğunu yazarken anlıyorum.

Düğün günü sabah Tuğba ile kuaföre gittik eve geldik erkek tarafı geldi ve evimizden 2. gelin çıkmıştı hatırlıyorum annemi Esrayı Tuğbayı mutluluk ve hüzün duygularının karışımı o göz yaşları çok fazlaydı çok! düğün Çorumda olacaktı ve Tuğba ile ben de gittim sanırım yine bir kaç saat bile olsa onunla olduğum içindi benim çok fazla ağlamama nedenim. Ama düğün bittiğinde onu orada bırakmak çok zordu hiç istemedim eve gelmeyi orada kalmam gerekiyormuş gibi hissettim kendimi ama annemin yanında da olmam gerekliydi çünkü canın bir parçasından ayrılmıştı ama en güzel görevini yapmıştı hatta annem için ne kadar gurur verici bir mutluluktu... hani dedim ya ilk değil zaten oraya bırakıp gelmemiz ama bu kez bir başkaydı çünkü 4 yıl sonra okul bittiğinde gelecekti geri annem hep öyle demişti öyle olsun istemişti öyle inanmıştı... Ama hiç bilemedik hayat arkadaşının orada olduğunu! 

Kızımız güzel, oğlumuz yakışıklı olunca ortaya böyle kareler çıkıyor işte canım okur :)

niye direk düğün gününden daldım bilemedim ama kına gününü de başka bir posta saklayalım madem öyle oldu :)