paylaşmak ve paylaşmamak

İlla bi yazının fotoğraflarla alakası olması mı gerek?

bence cıkss!

teyze ve şişme yanak

Günler kısa, tatil az, ziyaret defteri kabarık...

 sevgili Beyaz Begonvil yazmış 'kendini özletme diye' ben de özlüyorum burayı çok fazla ama fotoğrafsız olunca cıbıl cıbıl bi post oluyor sanki:)

bazen öyle mutlu anlarınız oluyor ki fotoğrafla uğraşmak bile istemiyorsunuz anılar hafızanızda kalıyor umarım ölümsüzleşir <3

böyle her şeyi instagramda falan paylaşınca ya da her anı snap atınca bazen durup' ne yapıyorum diyorum, hayır yani bunu paylaşsam ne paylaşmasam ne neden o anın tadını çıkarmıyorum?' diye sorguluyorum. Sonra diyorum ki 'güzel insanlar tanıdım ve bu güzel insanlardan güzel şeyler öğrendim, arkadaş edindim kafama takılan herhangi bir şeyi telefonda konuşup sorduklarım oluyor, yeri geliyor hediyeleştiğim insanlar oluyor! (ki ben hediyeleşmeyi çok severim)

:)

neticede burada olmak güzel bişi keşke ben de bir an önce yerleşik hayata geçmiş olsam ve daha çok aktif olsam daha çok daha çok tanısam öğrensem bilsem...

Kıbrıs'ı seviyorum ama her şey çok sınırlı geliyor:( kumaş ararım bulamam ya da başka bişi...

e öyle olunca yapılacaklar belli! 

kitap okunur, ders çalışılır, okula gidilir, sonra bi bakmışsın kendini hiç sevmediğin aptal kutusu denilen televizyonu seyrederken bulursun. biraz tembelleşirsin, bunu da annenin seni bi dürtmesiyle fark edersin. Hayır yani dürten olmasa kendinden bile bi haber modundasın:) annen iyi ki dürter arkasındanda kardeşlerin balıklama atlar anneye tam destek için:)

bu demek oluyor kiiii Dikkat Gözde! :)

hadi bakalım uyarımızı aldıktan sonra sizi yazılanlarla alakası olmayan fotoğraflarla baş başa bırakıyorum :)

A tabi sizi benim Dünyam olan yeğenciğimle tanıştırayım daha önce doğum zamanı biraz söz etmiştim ama bilmeyenler için tekrar söylemek istedim.

Emir Kaan kardeşimin bebeği bizim ilk göz ağrımız<3

can oğul!

dip not:  gülüşlerimizin olmaması pıtlayamayan pirinçlerimiz!

anne ve şişme yanak